بازار بورس به‌عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصادهای مدرن، بستری پویا برای سرمایه‌گذاری و کسب سود فراهم می‌کند. این بازار با ارائه فرصت‌های متنوع، سرمایه‌گذاران را قادر می‌سازد تا با تحلیل دقیق و استراتژی مناسب، بازدهی مطلوبی کسب کنند. در این میان، مفاهیم سهام دلاری و غیر دلاری به‌عنوان دو دسته‌بندی کلیدی در تحلیل سهام بورسی مطرح هستند که نقش مهمی در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری ایفا می‌کنند. این مفاهیم به‌ویژه در بازارهای مالی کشورهایی مانند ایران، که به دلیل وابستگی به اقتصاد جهانی و نوسانات نرخ ارز با چالش‌های متعددی مواجه هستند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. در این مقاله، به بررسی جامع مفهوم سهام دلاری و غیر دلاری، تفاوت سهام صادرات‌محور و داخلی، تأثیر نرخ ارز بر سهام بورسی، و نقش این عوامل در شکل‌دهی به استراتژی‌های سرمایه‌گذاری می‌پردازیم.

سهام دلاری و غیر دلاری چیست؟

سهام دلاری و غیر دلاری به دسته‌بندی شرکت‌های بورسی بر اساس نوع درآمد، هزینه‌ها و وابستگی آن‌ها به ارزهای خارجی یا داخلی اشاره دارد. این تقسیم‌بندی به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا با درک بهتر تأثیر عوامل خارجی مانند نوسانات نرخ ارز، ریسک‌ها و فرصت‌های سرمایه‌گذاری را شناسایی کنند.

• سهام دلاری: این سهام متعلق به شرکت‌هایی است که بخش عمده درآمد آن‌ها از صادرات محصولات یا خدمات به بازارهای بین‌المللی تأمین می‌شود. این شرکت‌ها معمولاً درآمد خود را به ارزهای خارجی (مانند دلار) دریافت می‌کنند. صنایعی مانند پتروشیمی، فلزات اساسی، و معدنی‌ها اغلب در دسته سهام دلاری قرار می‌گیرند، زیرا محصولات آن‌ها در بازارهای جهانی معامله می‌شود. این شرکت‌ها به دلیل وابستگی به نرخ ارز، تحت تأثیر مستقیم تأثیر نرخ ارز بر سهام بورسی قرار دارند.
• سهام غیر دلاری: این سهام متعلق به شرکت‌هایی است که درآمد آن‌ها عمدتاً از بازار داخلی تأمین می‌شود و به ارز داخلی (مانند ریال در ایران) وابسته است. صنایعی مانند مواد غذایی، دارویی، و برخی شرکت‌های خدماتی معمولاً در این دسته قرار می‌گیرند. این شرکت‌ها کمتر تحت تأثیر نوسانات ارزی هستند، اما ممکن است از افزایش هزینه‌های وارداتی متأثر شوند.

درک این تفاوت‌ها به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا سبد سرمایه‌گذاری خود را با توجه به شرایط اقتصادی و ارزی بهینه کنند.

تفاوت سهام صادرات‌محور و داخلی

یکی از مهم‌ترین جنبه‌های تحلیل سهام دلاری و غیر دلاری، درک تفاوت سهام صادرات‌محور و داخلی است. این تفاوت‌ها نه‌تنها در نوع درآمد شرکت‌ها، بلکه در رفتار آن‌ها در برابر تغییرات اقتصادی و ارزی نیز مشهود است:

1. منبع درآمد:
   • صادرات‌محور (دلاری):

     سهام دلاری به شرکت‌هایی تعلق دارد که بخش عمده درآمد آن‌ها از صادرات محصولات یا خدمات به بازارهای بین‌المللی تأمین می‌شود. این شرکت‌ها معمولاً درآمد خود را به ارزهای خارجی مانند دلار، یورو یا سایر ارزهای معتبر دریافت می‌کنند. صنایعی نظیر پتروشیمی، فلزات اساسی (مانند فولاد و آلومینیوم)، معدنی‌ها، و برخی شرکت‌های فعال در حوزه نفت و گاز در این دسته قرار می‌گیرند. این شرکت‌ها به دلیل وابستگی درآمدی به بازارهای جهانی و ارزهای خارجی، به شدت تحت تأثیر نرخ ارز بر سهام بورسی قرار دارند. برای مثال، شرکت‌های پتروشیمی که محصولات خود را در بازارهای جهانی عرضه می‌کنند، با افزایش نرخ دلار، درآمد ریالی بیشتری کسب می‌کنند، زیرا ارزش ارز خارجی در مقایسه با پول داخلی افزایش می‌یابد.

     ویژگی‌های کلیدی سهام دلاری:

     • وابستگی به بازارهای جهانی: این شرکت‌ها به تقاضای جهانی، قیمت‌های بین‌المللی کالاها و سیاست‌های تجاری جهانی حساس هستند.
     • حساسیت به نرخ ارز: افزایش نرخ ارز معمولاً سودآوری این شرکت‌ها را تقویت می‌کند.
     • ریسک‌های بین‌المللی: عواملی مانند تحریم‌ها، تغییرات در تقاضای جهانی، یا نوسانات قیمت کالاها می‌توانند بر عملکرد این شرکت‌ها تأثیر بگذارند.

     داخلی (غیر دلاری):

     سهام غیر دلاری متعلق به شرکت‌هایی است که درآمد آن‌ها عمدتاً از بازار داخلی تأمین می‌شود و به ارز محلی (مانند ریال در ایران) وابسته است. صنایعی مانند مواد غذایی، دارویی، بانکداری، خدمات، و برخی شرکت‌های تولیدی که محصولات خود را در داخل کشور به فروش می‌رسانند، در این دسته قرار می‌گیرند. این شرکت‌ها به دلیل وابستگی کمتر به بازارهای جهانی، معمولاً از نوسانات ارزی تأثیر کمتری می‌پذیرند، اما ممکن است به دلیل افزایش هزینه‌های مواد اولیه وارداتی یا تجهیزات، با چالش‌هایی مواجه شوند.

     ویژگی‌های کلیدی سهام غیر دلاری:

     • وابستگی به بازار داخلی: عملکرد این شرکت‌ها به عواملی مانند قدرت خرید مصرف‌کنندگان، تورم داخلی، و سیاست‌های اقتصادی دولت بستگی دارد.
     • ریسک کمتر در برابر نوسانات ارزی: این شرکت‌ها در مقایسه با سهام دلاری، کمتر تحت تأثیر تغییرات نرخ ارز قرار می‌گیرند.
     • حساسیت به شرایط اقتصادی داخلی: عواملی مانند تورم بالا، کاهش تقاضای داخلی، یا تغییرات در سیاست‌های دولتی می‌توانند بر سودآوری این شرکت‌ها اثر بگذارند.

     درک دقیق تفاوت‌های سهام دلاری و غیر دلاری به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا با توجه به شرایط اقتصادی، سیاسی و ارزی، سبد سرمایه‌گذاری خود را بهینه‌سازی کنند و ریسک‌های مرتبط را مدیریت کنند.

2. تأثیر نرخ ارز:

   • صادرات‌محور: افزایش نرخ ارز به نفع شرکت‌های صادرات‌محور است، زیرا ارزش درآمدهای ارزی آن‌ها در ارز داخلی (مانند ریال) افزایش می‌یابد. برای مثال، اگر نرخ دلار افزایش یابد، یک شرکت پتروشیمی که محصولات خود را به دلار می‌فروشد، درآمد ریالی بیشتری کسب می‌کند، که می‌تواند به افزایش سودآوری و ارزش سهام آن منجر شود. در مقابل، کاهش نرخ ارز می‌تواند سودآوری این شرکت‌ها را کاهش دهد.

   • داخلی: شرکت‌های غیر دلاری معمولاً از افزایش نرخ ارز متضرر می‌شوند، زیرا هزینه‌های وارداتی آن‌ها (مانند مواد اولیه، تجهیزات یا تکنولوژی) افزایش می‌یابد. این امر می‌تواند حاشیه سود آن‌ها را کاهش دهد. با این حال، کاهش نرخ ارز می‌تواند هزینه‌های این شرکت‌ها را کاهش داده و سودآوری آن‌ها را بهبود بخشد.

3. ریسک‌های اقتصادی:
   • صادرات‌محور: این شرکت‌ها در برابر ریسک‌های جهانی مانند تحریم‌های بین‌المللی، کاهش تقاضای جهانی، نوسانات قیمت کالاها، یا تغییرات در سیاست‌های تجاری آسیب‌پذیر هستند. برای مثال، اعمال تحریم‌های جدید می‌تواند صادرات یک شرکت پتروشیمی را محدود کرده و سودآوری آن را کاهش دهد.
   • داخلی: شرکت‌های غیر دلاری بیشتر تحت تأثیر شرایط اقتصادی داخلی مانند تورم، کاهش قدرت خرید مصرف‌کنندگان، یا تغییرات در سیاست‌های دولتی (مانند افزایش مالیات یا تغییر تعرفه‌ها) قرار دارند. برای مثال، در شرایط تورم بالا، کاهش تقاضای داخلی می‌تواند فروش شرکت‌های مواد غذایی یا خدماتی را کاهش دهد.
4. رفتار در بازار بورس:
   • صادرات‌محور: سهام دلاری معمولاً در زمان افزایش نرخ ارز یا بهبود شرایط بازارهای جهانی عملکرد بهتری دارند. این سهام در دوره‌های نوسانات ارزی یا رونق اقتصادی جهانی، جذابیت بیشتری برای سرمایه‌گذاران پیدا می‌کنند.
   • داخلی: سهام غیر دلاری در شرایط ثبات اقتصادی داخلی یا افزایش تقاضای داخلی، عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهند. این سهام در دوره‌هایی که اقتصاد داخلی در وضعیت مطلوبی قرار دارد، می‌توانند بازدهی مناسبی داشته باشند.

این تفاوت‌ها نشان می‌دهند که انتخاب بین سهام دلاری و غیر دلاری به استراتژی سرمایه‌گذاری، افق زمانی، و شرایط اقتصادی و ارزی بستگی دارد. سرمایه‌گذاران باید با تحلیل دقیق این عوامل، تصمیمات آگاهانه‌ای برای تخصیص سرمایه خود بگیرند.

تأثیر نرخ ارز بر سهام بورسی

تأثیر نرخ ارز بر سهام بورسی یکی از مهم‌ترین عواملی است که سرمایه‌گذاران باید در تحلیل سهام دلاری و غیر دلاری در نظر بگیرند. نرخ ارز به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم بر عملکرد شرکت‌ها، سودآوری، و ارزش سهام آن‌ها اثر می‌گذارد. این تأثیرات در ادامه به‌صورت جامع بررسی می‌شوند:

تأثیر بر سهام دلاری

• افزایش نرخ ارز: وقتی ارزش ارز داخلی (مانند ریال) کاهش می‌یابد، شرکت‌های دلاری از افزایش ارزش درآمدهای ارزی خود سود می‌برند. برای مثال، یک شرکت معدنی که سنگ‌آهن را به دلار در بازارهای جهانی می‌فروشد، با افزایش نرخ دلار، درآمد ریالی بیشتری کسب می‌کند. این امر می‌تواند به افزایش سودآوری، بهبود گزارش‌های مالی، و در نتیجه افزایش ارزش سهام این شرکت منجر شود.
• کاهش نرخ ارز: در مقابل، کاهش نرخ ارز می‌تواند سودآوری شرکت‌های دلاری را کاهش دهد، زیرا ارزش درآمدهای ارزی آن‌ها در ارز داخلی کمتر می‌شود. این موضوع می‌تواند به کاهش جذابیت سهام این شرکت‌ها در بازار بورس منجر شود.

تأثیر بر سهام غیر دلاری

• افزایش نرخ ارز: شرکت‌های غیر دلاری معمولاً از افزایش نرخ ارز متضرر می‌شوند، زیرا هزینه‌های وارداتی آن‌ها (مانند مواد اولیه، تجهیزات، یا تکنولوژی) افزایش می‌یابد. برای مثال، یک شرکت دارویی که مواد اولیه خود را از خارج وارد می‌کند، با افزایش نرخ ارز با هزینه‌های بالاتری مواجه می‌شود، که می‌تواند حاشیه سود آن را کاهش دهد.
• کاهش نرخ ارز: کاهش نرخ ارز می‌تواند هزینه‌های این شرکت‌ها را کاهش داده و سودآوری آن‌ها را بهبود بخشد. این امر می‌تواند سهام این شرکت‌ها را برای سرمایه‌گذاران جذاب‌تر کند.

سایر اثرات نرخ ارز

• تورم و قدرت خرید: افزایش نرخ ارز می‌تواند تورم را تشدید کرده و قدرت خرید مصرف‌کنندگان داخلی را کاهش دهد. این موضوع به‌ویژه بر شرکت‌های غیر دلاری که به تقاضای داخلی وابسته‌اند، تأثیر منفی می‌گذارد. برای مثال، کاهش قدرت خرید می‌تواند فروش شرکت‌های مواد غذایی یا خدماتی را کاهش دهد.
• سیاست‌های دولتی: تغییرات نرخ ارز ممکن است منجر به تغییر در سیاست‌های اقتصادی دولت، مانند وضع تعرفه‌های جدید، محدودیت‌های صادراتی، یا تخصیص ارز دولتی شود. این تغییرات می‌توانند بر هر دو نوع شرکت (دلاری و غیر دلاری) اثر بگذارند. برای مثال، محدودیت‌های صادراتی می‌توانند شرکت‌های صادرات‌محور را با چالش مواجه کنند.
• رفتار سرمایه‌گذاران: نوسانات ارزی می‌توانند رفتار سرمایه‌گذاران را تحت تأثیر قرار دهند. در زمان افزایش نرخ ارز، سرمایه‌گذاران ممکن است به سمت سهام دلاری گرایش پیدا کنند، در حالی که در شرایط ثبات ارزی، سهام غیر دلاری جذاب‌تر شوند.

درک این اثرات به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا در زمان‌های نوسانات ارزی، تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند و سبد سرمایه‌گذاری خود را به‌گونه‌ای تنظیم کنند که ریسک‌ها را کاهش داده و بازدهی را به حداکثر برسانند.

مزایا و معایب سرمایه‌گذاری در سهام دلاری و غیر دلاری

سرمایه‌گذاری در سهام دلاری و غیر دلاری مزایا و معایب خاص خود را دارد که باید در استراتژی سرمایه‌گذاری در نظر گرفته شوند. در ادامه، این مزایا و معایب به‌صورت جامع بررسی می‌شوند:

سهام دلاری

مزایا:

• حفاظت در برابر کاهش ارزش ارز داخلی: در شرایط تورمی یا کاهش ارزش پول ملی (مانند ریال)، سهام دلاری می‌توانند ارزش سرمایه را حفظ کنند، زیرا درآمدهای ارزی این شرکت‌ها با تبدیل به ارز داخلی، ارزش بیشتری پیدا می‌کنند.
• پتانسیل سود بالا در زمان افزایش نرخ ارز: این سهام در دوره‌های نوسانات ارزی یا افزایش نرخ ارز، سودآوری بیشتری دارند و می‌توانند بازدهی بالایی برای سرمایه‌گذاران فراهم کنند.
• تنوع‌بخشی به سبد سرمایه‌گذاری: سرمایه‌گذاری در شرکت‌های صادرات‌محور می‌تواند ریسک‌های مرتبط با بازار داخلی، مانند تورم یا کاهش تقاضای داخلی، را کاهش دهد.
• رشد در بازارهای جهانی: در صورت بهبود شرایط بازارهای جهانی یا افزایش تقاضای بین‌المللی، این شرکت‌ها می‌توانند از رشد قابل‌توجهی برخوردار شوند.

معایب:

• ریسک‌های جهانی: این شرکت‌ها در برابر تغییرات بازارهای جهانی، تحریم‌های بین‌المللی، کاهش تقاضای جهانی، یا نوسانات قیمت کالاها آسیب‌پذیر هستند. برای مثال، کاهش قیمت جهانی نفت می‌تواند بر شرکت‌های پتروشیمی تأثیر منفی بگذارد.
• وابستگی به سیاست‌های ارزی: تغییرات ناگهانی در سیاست‌های ارزی دولت، مانند تخصیص ارز دولتی یا محدودیت‌های صادراتی، می‌تواند سودآوری این شرکت‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.
• نوسانات بالا: سهام دلاری به دلیل وابستگی به عوامل خارجی، ممکن است نوسانات قیمتی بیشتری را تجربه کنند، که برای سرمایه‌گذاران با تحمل ریسک پایین مناسب نیست.

سهام غیر دلاری

مزایا:

• ثبات در شرایط اقتصادی داخلی: در زمان ثبات اقتصادی یا رشد تقاضای داخلی، سهام غیر دلاری عملکرد بهتری دارند و می‌توانند بازدهی پایداری ارائه دهند.
• تنوع در صنایع: این سهام شامل صنایع مختلفی مانند مواد غذایی، دارویی، بانکداری، و خدماتی هستند که تقاضای داخلی پایداری دارند و می‌توانند در شرایط مختلف اقتصادی جذاب باشند.
• ریسک کمتر در برابر نوسانات ارزی: این شرکت‌ها به دلیل وابستگی کمتر به نرخ ارز، در برابر تغییرات ارزی کمتر آسیب‌پذیر هستند.

معایب:

• آسیب‌پذیری در برابر تورم: افزایش هزینه‌های وارداتی (مانند مواد اولیه یا تجهیزات) می‌تواند حاشیه سود این شرکت‌ها را کاهش دهد، به‌ویژه در شرایط تورمی.
• وابستگی به تقاضای داخلی: کاهش قدرت خرید مصرف‌کنندگان یا رکود اقتصادی داخلی می‌تواند فروش و سودآوری این شرکت‌ها را کاهش دهد.
• رشد محدود در شرایط جهانی: این شرکت‌ها معمولاً از رشد بازارهای جهانی بهره‌مند نمی‌شوند و به شرایط داخلی محدود هستند.

چگونه سهام دلاری و غیر دلاری را در سبد سرمایه‌گذاری انتخاب کنیم؟

انتخاب بین سهام دلاری و غیر دلاری به عوامل متعددی از جمله اهداف سرمایه‌گذاری، تحمل ریسک، افق زمانی، و شرایط اقتصادی بستگی دارد. در ادامه، نکات کلیدی برای انتخاب بهینه ارائه شده است:

1. تحلیل شرایط اقتصادی و ارزی:
   • بررسی وضعیت نرخ ارز، تورم، و سیاست‌های اقتصادی دولت به شما کمک می‌کند تا تصمیم بگیرید که کدام نوع سهام در شرایط فعلی مناسب‌تر است. برای مثال، در دوره‌های افزایش نرخ ارز، سهام دلاری ممکن است جذاب‌تر باشند، در حالی که در شرایط ثبات اقتصادی داخلی، سهام غیر دلاری عملکرد بهتری دارند.
   • توجه به روندهای جهانی، مانند قیمت کالاها یا تقاضای بین‌المللی، برای تحلیل سهام صادرات‌محور ضروری است.
2. تنوع‌بخشی به سبد سرمایه‌گذاری:
   • ترکیب سهام دلاری و غیر دلاری می‌تواند ریسک کلی سبد شما را کاهش دهد. برای مثال، در زمان نوسانات ارزی، سهام دلاری می‌توانند سودآور باشند، در حالی که در شرایط ثبات داخلی، سهام غیر دلاری بازدهی بهتری ارائه می‌دهند.
   • تنوع‌بخشی به صنایع مختلف (مانند پتروشیمی، دارویی، و خدماتی) می‌تواند سبد شما را در برابر ریسک‌های خاص مقاوم‌تر کند.
3. مشاوره با کارشناسان مالی:
   • تحلیلگران بازار و کارشناسان مالی می‌توانند اطلاعات دقیق‌تری در مورد عملکرد شرکت‌ها، تأثیر نرخ ارز بر سهام بورسی، و روندهای اقتصادی ارائه دهند. استفاده از مشاوره حرفه‌ای می‌تواند به تصمیم‌گیری آگاهانه‌تر کمک کند.
4. بررسی گزارش‌های مالی شرکت‌ها:
   • مطالعه گزارش‌های مالی، نسبت‌های سودآوری، و عملکرد گذشته شرکت‌ها به شما کمک می‌کند تا شرکت‌های با بنیان قوی‌تر و پتانسیل رشد بالاتر را شناسایی کنید.
   • توجه به عواملی مانند حاشیه سود، بدهی‌ها، و وابستگی شرکت به بازارهای داخلی یا خارجی در این تحلیل ضروری است.
5. توجه به افق زمانی سرمایه‌گذاری:
   • اگر افق سرمایه‌گذاری شما بلندمدت است، سهام دلاری ممکن است به دلیل پتانسیل حفاظت در برابر تورم و کاهش ارزش پول ملی جذاب‌تر باشند.
   • برای سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت، سهام غیر دلاری در شرایط ثبات اقتصادی داخلی می‌توانند گزینه مناسب‌تری باشند.
6. مدیریت ریسک:
   • سرمایه‌گذاران باید تحمل ریسک خود را ارزیابی کنند. سهام دلاری به دلیل وابستگی به عوامل جهانی و ارزی، ممکن است برای سرمایه‌گذاران محافظه‌کار مناسب نباشند.
   • استفاده از ابزارهای مدیریت ریسک، مانند حد ضرر (Stop Loss)، می‌تواند از سرمایه شما در برابر نوسانات غیرمنتظره محافظت کند.

با در نظر گرفتن این نکات، سرمایه‌گذاران می‌توانند سبد سرمایه‌گذاری خود را به‌گونه‌ای تنظیم کنند که در برابر نوسانات اقتصادی و ارزی مقاوم‌تر باشد و بازدهی بهتری ارائه دهد. ترکیب هوشمندانه سهام دلاری و غیر دلاری، همراه با تحلیل دقیق شرایط اقتصادی، می‌تواند به موفقیت در بازار بورس منجر شود.

نتیجه‌گیری

سهام دلاری و غیر دلاری دو دسته‌بندی کلیدی در بازار بورس هستند که هر یک ویژگی‌ها، مزایا، و معایب خاص خود را دارند. سهام دلاری به دلیل وابستگی به درآمدهای ارزی و بازارهای جهانی، در دوره‌های افزایش نرخ ارز یا بهبود شرایط جهانی عملکرد بهتری دارند، اما در برابر ریسک‌های بین‌المللی آسیب‌پذیر هستند. در مقابل، سهام غیر دلاری در شرایط ثبات اقتصادی داخلی جذاب‌تر هستند، اما ممکن است از تورم یا افزایش هزینه‌های وارداتی متأثر شوند. تأثیر نرخ ارز بر سهام بورسی یکی از مهم‌ترین عواملی است که سرمایه‌گذاران باید در تحلیل خود در نظر بگیرند، زیرا این عامل می‌تواند سودآوری و ارزش سهام را به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر قرار دهد.

برای موفقیت در سرمایه‌گذاری در بورس، درک تفاوت سهام صادرات‌محور و داخلی، تحلیل شرایط اقتصادی، و تنوع‌بخشی به سبد سرمایه‌گذاری ضروری است. با توجه به اهداف سرمایه‌گذاری، تحمل ریسک، و افق زمانی، سرمایه‌گذاران می‌توانند با انتخاب هوشمندانه بین سهام دلاری و غیر دلاری، بازدهی خود را به حداکثر رسانده و ریسک‌ها را مدیریت کنند. در نهایت، مشاوره با کارشناسان مالی و بررسی دقیق گزارش‌های مالی شرکت‌ها می‌تواند به اتخاذ تصمیمات آگاهانه‌تر و بهبود عملکرد سرمایه‌گذاری کمک کند.

سوالات متداول

۱. سهام دلاری و غیر دلاری چیست؟

سهام دلاری متعلق به شرکت‌هایی است که درآمد آن‌ها عمدتاً از صادرات و به ارز خارجی مانند دلار تأمین می‌شود، در حالی که سهام غیر دلاری به شرکت‌هایی وابسته است که درآمدشان از بازار داخلی و به ارز محلی مانند ریال است. این تقسیم‌بندی به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا تأثیر نرخ ارز بر سهام بورسی را درک کرده و ریسک‌ها و فرصت‌های سرمایه‌گذاری را شناسایی کنند.

۲. تفاوت سهام صادرات‌محور و داخلی در چیست؟

سهام صادرات‌محور (دلاری) درآمد خود را از بازارهای جهانی و به ارز خارجی کسب می‌کنند و به شدت تحت تأثیر نرخ ارز بر سهام بورسی هستند. در مقابل، سهام داخلی (غیر دلاری) به بازار داخلی وابسته‌اند و کمتر از نوسانات ارزی تأثیر می‌پذیرند، اما به شرایط اقتصادی داخلی مانند تورم حساس هستند.

۳. تأثیر نرخ ارز بر سهام بورسی چگونه است؟

افزایش نرخ ارز به نفع سهام دلاری است، زیرا ارزش درآمدهای ارزی آن‌ها در ارز داخلی افزایش می‌یابد و سودآوری را تقویت می‌کند. در مقابل، سهام غیر دلاری ممکن است به دلیل افزایش هزینه‌های وارداتی متضرر شوند، اما کاهش نرخ ارز می‌تواند سودآوری آن‌ها را بهبود بخشد.

۴. چگونه سهام دلاری و غیر دلاری را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنیم؟

انتخاب سهام دلاری و غیر دلاری به تحلیل شرایط اقتصادی، نرخ ارز، و اهداف سرمایه‌گذاری بستگی دارد. ترکیب هوشمندانه این سهام در سبد سرمایه‌گذاری می‌تواند ریسک را کاهش داده و بازدهی را به حداکثر برساند.